Ons vierde gezondheidskamp in Gahate.

Op 18 november, het was toen zo’n 25 C° en zoals verwacht was op heel wat plaatsen de rijstoogst volop aan de gang, lag het Gezondheidscentrum er stralend bij, duidelijk in afwachting van het jaarlijkse gezondheidskamp. Zoals gewoonlijk kwamen de patiënten eerst met mondjesmaat. Ze hadden ons verwittigd dat er die morgen niet zoveel volk zou komen omdat er in een groter dorp, op zo’n twee uur lopen, een soort foor was met jaarmarkt, maar tegen de verwachting in groeide de groep wachtenden gestadig aan. Daar Marleen dit keer geen assistentie van een andere arts kreeg, had ze de handen meer dan vol met jong en oud, met ernstig zieken en ook al eens met iemand die, zonder acute noodzaak, gebruik maakte van de kans op een medische check up. Een dokter is hier immers slechts heel sporadisch aanwezig en – hoewel de verpleger en de laborant schitterend werk leveren – vinden ze een ‘echte’ dokter toch nog altijd beter. De tweede dag kwamen de schoolkinderen daar nog bij en werd het een heuse overrompeling. Gelukkig waren er ook nog andere helpende handen en verliep alles vlot. Tussendoor bleek dat de microscoop van het labo stuk was gegaan en werd hals over kop een nieuw exemplaar besteld in Birathnagar, een stad tegen de Indiase grens. Die kwam pas aan toen wijzelf vertrekkensklaar stonden, maar dat belette niet dat de laborant dolgelukkig was met die nieuwe aanwinst. (Wij iets minder met die onvoorziene uitgave!)

Tegelijkertijd met de microscoop kwamen ook de speciale matrassen voor de ziekenhuisbedden en de waterfilter voor het gezondheidscentrum.