Nieuws uit Kathmandu

In een mail van 13 juni vertelt Dilli (Dilli Koirala is, samen met Dr Hari Lamsal, de coördinator van het project. Hij staat oa in voor het management en de financies ter plaatse) dat Samjana, de verpleegster van het project in Gahate, is aangekomen in Kathmandu. Daar zal zij gedurende een aantal dagen een voortgezette opleiding volgen rond het thema geboorteplanning en zich verder vervolmaken als vroedvrouw. Wij hebben afgesproken dat wij de voortgezette vorming van haar en van Nilmanee (in Khandbari) zullen bekostigen.

Tegelijkertijd kondigt Dilli ook aan dat ze in Kathmandu besloten hebben om de uitrusting van een 'pathology lab', een klein labo voor primaire testen, aan te kopen voor het gezondheidscentrum in Gahate.
Daar wij vinden dat daartoe eerst de basisvoorwaarden van een aangepaste ruimte, van toevoer van water en electriciteit moeten worden vervuld, hebben we de financiering daarvan niet toegezegd. Ook al zien we het nut van dergelijk labo wel degelijk in, het lijkt op dit moment belangrijker om eerst voldoende informatie in te winnen over de mogelijkheden (en moeilijkheden) van het voorzien in deze basisbehoeften in het hele dorp als zodanig. Tot nu toe is de watertoevoer immers zeer gebrekkig en daaraan iets verhelpen is voorlopig onze eerste zorg.

Meestal liggen de aftakpunten waar de dorpelingen water kunnen halen ver uit elkaar en soms zijn ze bovendien moeilijk bereikbaar voor heel wat bewoners.

9 juni 2012, eerste informatienamiddag.

Soms was het weer een beetje Belgisch dreigend, maar uiteindelijk werd het een droge, zij het winderige dag.
Gelukkig is het Bezoekerscentrum van Limburgs Landschap (op domein Hengelhoef), dat we als prachtige locatie mochten gebruiken, zeer goed beschut gelegen, zodat de wind ons niet echt kon deren.
De opkomst was misschien niet overdonderend, maar de gasten die gekomen waren, bleken enthousiast en hun belangstelling en aanmoediging deden oprecht deugd.
In de twee presentaties die werden gegeven, werden de korte geschiedenis van het project, maar vooral de impact ervan en de doelstellingen van de verdere werking uit de doeken gedaan.
Een doorlopende fotoprojectie en een korte DVD gaven een impressie van datgene wat tot nu toe werd gerealiseerd, maar vooral van de dankbaarheid en het enthousiasme van de bevolking.

Voor het eerst werd ook publiekelijk het logo van het project voorgesteld. Het werd ontworpen door Patricia Willems en drukt op treffende wijze uit waarvoor Project Gahate wil staan:
Het logo heeft de kleuren rood en blauw zoals de kleuren van de Nepalese vlag. Ook de halve maan vind je daarin terug. De bolvorm stelt de wereld voor en meer specifiek nog, de wereld van Nepal. In het beeld is duidelijk een kloof te zien: die staat voor de mensen van Gahate, die uitgesloten zijn van medische en andere voorzieningen. Het blauwe kruis dat daaruit oprijst verwijst naar het medische facet en duidt aan dat Project Gahate daar iets aan wil doen.

Voor het eerst werd ook de nadruk gelegd op de bredere bedoeling van het project: Gahate, dat tot voor kort een  totaal verloren en vergeten dorp was, opnieuw uit de vergetelheid halen en een nieuw perspectief bieden.
Project Gahate wil dus méér zijn dan een 'medisch' project, ook al is het medische niet onbelangrijk en kan het een hefboom zijn om de gemeenschap een stukje op te tillen. Het gaat echter minstens evenzeer over de geestelijke en lichamelijke gezondheid van een hele gemeenschap. Het gaat over een toekomst voor de vele kinderen en jongeren en over een nieuw perspectief voor dit vergeten gebied.

Voor wie bij pot en pint gezellig wou napraten, bood de tent een veilig en windvrij onderkomen.

Een eerste informatienamiddag.

Wij (Albert, Rik en Werner) zijn op 23 mei teruggekomen uit Nepal na een kort bezoek aan Gahate in Bhojpur waar op 13 januari van dit jaar de ‘Health Post’ (‘gezondheidscentrum’ is een groot woord voor het nog heel primitieve gebouwtje) van start is gegaan en waar momenteel 3 personeelsleden werken: Nilmanee als hoofdverantwoordelijke, die als maatschappelijke werker ook huisbezoeken doet en de bevolking in kleine groepen training geeft wat betreft hygiëne en opvoeding. Samjana is verpleegster en ontvangt de mensen, die nood hebben aan verzorging, medicamenten en raad, in het kleine centrum. En tenslotte Radha die op alle terreinen helpt en de zaak op orde houdt als manusje van alles. Het zijn drie erg geëngageerde mensen, die via een tolk, enthousiast over hun werk konden vertellen.

De verantwoordelijken van het dorp, maar ook de hele bevolking van Gahate hebben ons een enthousiast en warm welkom bereid en lieten duidelijk zien dat ze dankbaar waren omwille van de investering die we daar tot nu toe hebben gedaan.

Met de twee coördinatoren Dr. Hari Lamsal en Deh. Dilli Koirala hebben we gedurende die dagen ernstig en grondig overleg gepleegd ivm de toekomst van het project, waar we – met hulp van sponsors en donatoren – steun willen blijven aan verlenen.

We hebben nu zelf kunnen constateren dat dergelijk Gezondheidscentrum absoluut noodzakelijk is in deze prachtige maar erg afgelegen streek van Nepal, waar de bevolking arm is en door het gouvernement grotendeels vergeten.

Heel veel meer, over de stichting, de mensen en de streek willen we jullie vertellen en laten zien zaterdag 9 juni. We nodigen alle belangstellenden immers graag uit  op een eerste informatie-namiddag in het bezoekerscentrum van Limburgs Landschap in Hengelhoef, Hengelhoefdreef 6 te Houthalen-Helchteren . Je bent er welkom vanaf 16 uur.

Uw bijdrage voor Gahate

Dank zij de steun van heel wat mensen hebben we tot nu toe een aantal dingen kunnen realiseren.
Op de eerste plaats kon het project maar van start gaan nadat we de initiatiefnemers konden verzekeren dat de personeelsleden regelmatig zouden worden uitbetaald.
We beloofden om maandelijks de 320 euro te voorzien die nodig zijn om Nilmani, Samjana en Radha een behoorlijk (volgens Nepalese normen) loon uit te betalen.
Daarnaast leek het ons dringend nodig om een regelmatige bijdrage te leveren zodat in de aankoop van noodzakelijke medicamenten kan worden voorzien. Het bedrag dat we tot nu toe daarvoor hebben gestuurd, is echter ongetwijfeld nog te laag. Met 30 euro per maand komt men zelfs in Nepal niet ver!

Een andere vaste bijdrage storten we in het fonds dat onder toezicht staat van het lokaal comité in Gahate zelf. Dit Comité van 9 personen is verantwoordelijk voor de werkbaarheid van het Centrum. Zij springen bij wanneer zich onvoorziene en/of dringende noden aandienen zoals bv vervoer van zwaar zieke patiënten naar een groter centrum enz. Ook hiervoor wordt maandelijks 30 euro voorzien.

Daarnaast worden vragen voor bijkomende hulp telkens ernstig behandeld. Zo hebben wij recent voor bijkomende opleiding van de verantwoordelijke en de verpleegster van het centrum 200 euro beloofd.

We zien nu  reeds dat nog andere noden - zoals een degelijke watervoorziening - zich opdringen. Onze bekommernis gaat in al deze gevallen uit naar het verbeteren van leefomstandigheden en gezondheid van de plaatselijke bevolking. Bovendien willen we er telkens op toezien dat niet alleen de noodzakelijke infrastructuur wordt aangeleverd, maar dat de bewoners zelf bereid en uitgerust zijn om de verantwoordelijkheid op zich nemen voor het onderhoud en de duurzaamheid ervan.

Daarom blijven we beroep doen op uw welwillendheid en steun.
Om de conituïteit van de maandelijkse stortingen te garanderen is een maandelijkse bijdrage heel erg welkom (en dan spreken we niet over grote sommen!),
maar elke steun, eenmalig of niet, verdient onze uitgesproken dank!!

Het rekeningnummer is nog altijd: BE89 7350 2985 6685
                                               BIC: KREDBEBB
                  op naam van Werner Vanhie en met vermelding 'Project Gahate'
               

Een eerste kennismaking

In mei was het dan zover: Albert, Rik en Werner van Comité Gahate bezochten Gahate. Daar was men duidelijk van onze komst op de hoogte én blijkbaar ook opgetogen daarover, want de inwoners hebben ons, op traditionele manier, feestelijk onthaald, zelfs zo dat we er soms verlegen onder werden.

Het armoedige nieuwe centrum blijkt ondertussen toch goed werk te leveren. De verpleegster vertelde dat ze gedurende de eerste vier maanden ruim 900 consultaties kon registreren en dat er op dat moment dagelijks zo'n 10 tot 20 mensen bij haar langs kwamen. De uitrusting van het centrum laat nog heel wat te wensen over: er is geen stromend water*, er kunnen geen testen worden gedaan, zodat er alleen kan voortgegaan worden op de klachten van de patiënten en zichtbare symptomen. Bovendien is de voorraad medicamenten voorlopig bedroevend klein en beperkt.

 *De watervoorziening is één van de grootste pijnpunten in het hele dorp: de meeste dorpelingen moeten een hele weg afleggen naar primitieve verdeelpunten (een plastic leiding die uit een hoger gelegen rivier water aanvoert) om zich te kunnen voorzien van water voor het dagelijks huishoudelijk gebruik. Hier ligt zeker nog een belangrijk aandachtspunt.

De eerste vier maanden

Het initiatief om een gezondheidcentrum te openen in Gahate kwam duidelijk van Dr Lamsal, die zijn kinderjaren daar had doorgebracht en die - voor het management - de hulp inriep van Dilli Koirala.
Voor financiële ondersteuning deed hij beroep op ons.
Hier in België kwam een versterking van het oorspronkelijk duo en werd Comité Gahate opgericht dat nu vijf leden telt, naast Hilde en Werner kwamen Jos, Albert en Rik meewerken aan het project.
In Gahate zelf werd een 'Lokaal comité' van 9 personen opgericht dat ter plaatse de verantwoordelijkheid voor het geheel op zich nam. Op die manier werd de gemeenschap van Gahate mee verantwoordelijk gemaakt voor de uitbouw van het project.

De gevolgen voor het geheel van de gemeenschap werden op korte tijd duidelijk: er werd eindelijk werk gemaakt van een gedeeltelijke ontsluiting van het gebied. Onder impuls van de familie van Dr Lamsal werd een primitieve maar berijdbare weg aangelegd vanaf de rivier. Er is zelfs een eerste begin gemaakt met de fundamenten voor een brug over de Arun rivier. In het dorp kwam een nieuwe weg die het oorspronkelijk paadje verving en het gezondheidscentrum beter bereikbaar maakte.