Op 25 april en 12 mei 2015 doet een zware aardbeving de Nepalese gemeenschap op zijn grondvesten daveren, honderden naschokken maken het allemaal nog dreigender. Meer dan 8.000 doden, ruim 22.000 gewonden en duizenden gezinnen die have en goed verloren. Meer dan 4.000 scholen zijn verwoest of zwaar beschadigd. Een jaar later wachten nog honderdduizenden gezinnen op steun om hun vernielde huizen terug op te bouwen.
Vooral het feit van de vernielde schooltjes heeft vérstrekkende gevolgen voor de Nepalese samenleving. Ook in Gahate zelf is het schooltje zwaar beschadigd.
We slaagden er op korte tijd in om het schooltje hier opnieuw veilig en bruikbaar te maken en de kinderen kunnen er opnieuw les volgen op het ogenblik dat het schooljaar 2016 opnieuw begint.
In heel wat andere dorpen, ook in Bojhpur, de streek van Gahate echter, moeten kinderen noodgedwongen les volgen onder een tentzeil of een platen afdak, ook al komt het regenseizoen eraan - voor de tweede keer sedert de ramp -!
Het ontbreken van de meest elementaire infrastructuur legt een zware hypotheek op de ontwikkelingskansen van duizenden Nepalese kinderen en dus op de uitbouw van een echte menswaardige toekomst.
De leden van Comité Gahate maken zich ook ernstige zorgen over het feit dat heel wat jongeren wegtrekken uit de dorpen, waar ze geen toekomst meer zien. Enkel de kans op een degelijke schoolopleiding kan hier op termijn een perspectief bieden.
Project Gahate kan er dan ook niet naast kijken: hier ligt op dit ogenblik de belangrijkste opdracht.
Een middelbare school van 502 leerlingen in Dhovane wordt het eerste objectief. Manoj zal een eerste planning en kostenraming maken, zodra het regenseizoen het toelaat om het afgelegen dorp te bereiken, waar de school grotendeels in een ruïne herschapen is.
