dinsdag 2 augustus 2016

Brochure





GAHATE IN NEPAL
Een project van dorpsontwikkeling.




Voorjaar 2016:

In het ooit ‘vergeten’ dorp Gahate in het arme Oosten van Nepal, in de vallei van de Arun,    wordt het gezondheidscentrum afgewerkt!
Eindelijk moeten de 3.000 inwoners niet langer dagenlang – te voet – op zoek naar medische zorg, maar vinden ze die ter plaatse.

 


Het eerste stenen gebouw van het dorp is een feit. Maar  vooral: deze eerste realisatie biedt terug een beetje perspectief en toekomst voor een gemeenschap, die lange tijd vergeten was.

Een terugblik.
 
De toevallige ontmoeting met Dr Hari Lamsal, een arts-physiotherapeut, die in Kathmandu zijn praktijk heeft maar afkomstig is uit de streek van Gahate, verleidt Hilde en Werner Vanhie-Borms uit Genk, tot het opstarten van dit bescheiden project. Ze doen het niet alleen: met Viviane Gemoets uit Houthalen en Rik Thys uit Meeuwen-Gruitrode, vormen ze Comité Gahate. Ze hebben als opzet om:

“door het oprichten van een volwaardig gezondheidscentrum, toezicht te houden op de gezondheidstoestand van de bevolking, door aan kinderen en volwassenen de primaire gezondheidszorgen te geven en gratis de meest noodzakelijke geneesmiddelen te bezorgen.
Tevens wou het comité de ontwikkelingskansen van de bevolking verhogen door het ondersteunen van het basisonderwijs aan de kinderen en door aan kinderen en volwassenen de mogelijkheid te bieden om de Engelse taalvaardigheid te verwerven.”


Een jaarlijks gezondheidskamp geeft ons een idee van de toestand van de bevolking terzake net zoals de regelmatige contacten met het onderwijzend personeel dat doen op gebied van onderwijs. Dat dit ‘onderwijs-luik’ uiteindelijk het bredere hoofddoel van het project zou worden, konden ze toen nog niet voorzien… !

Verankerd in Nepal.

Indien we al de indruk zouden wekken dat Project Gahate er eentje ‘van ons hier’ zou zijn, willen we dit bij deze zéker rechtzetten: van bij het begin wordt het project gedragen door mensen uit Nepal. Bij de start was er Dr Lamsal maar vooral in de loop van de uitbouw van het project was er Manoj, ook een jongen uit de Arun- vallei.

 

Vanaf zijn elfde jaar werd hij door ons financieel ondersteund om verder te studeren en dit mondde uit in een universitair diploma als bouwkundig burgerlijk ingenieur! Hij is het die – samen met Dr Lamsal volwaardig lid van het Comité  – tolkt, ontwerpt, plannen uitwerkt en de Nepalese bouwvakkers  superviseert. Een onmisbare en onvervangbare schakel in dit geheel. Daarnaast ondersteunen twee leden van het Nepalese gouvernement onze werking.

 
                                                                                         

Het Gezondheidscentrum mag dan al afgewerkt zijn, degelijk uitgerust en bemand, in de school mag de leraar Engels dan al goed werk leveren met een vernieuwd lesprogramma… dit alles heeft niet kunnen beletten dat de natuur-elementen ons hebben gedwongen om onze planning grondig te wijzigen. 

De aardbevingen van 2015

24 april en 12 mei 2015 zijn dagen die de Nepalese gemeenschap letterlijk grondig door elkaar hebben geschud en tientallen jaren in de tijd hebben teruggezet! Niet alleen zijn er meer dan 8.000 doden geteld en 400.000 huizen ernstig beschadigd of verwoest, maar ook ruim 4.000 scholen zijn geheel of gedeeltelijk onbruikbaar geworden. Een heel aantal van deze scholen liggen ook in Bojhpur, de streek van Gahate. Dit laatste feit vormt een meer dan ernstige bedreiging voor de verdere ontwikkeling van de Nepalese kinderen en jongeren daar. Dit betekende voor Project Gahate dat ongetwijfeld daar momenteel de grootste opdracht ligt.



Nadat het gehavende schooltje van Gahate was hersteld, werd dan ook beslist om alle energie te steken in de heropbouw van de  scholen in de streek. Momenteel volgen kinderen les onder open afdak of tentzeil. Het ontbreken van de meest elementaire infrastructuur legt ongetwijfeld een zware hypotheek op de ontwikkelingskansen van duizenden Nepalese kinderen en dus op de uitbouw van een echte menswaardige toekomst.
We maken ons dan ook ernstige zorgen over het feit dat heel wat jongeren wegtrekken uit de dorpen, waar ze geen toekomst meer zien. Enkel de kans op een degelijke schoolopleiding kan hier op termijn een perspectief bieden.

Wie onze zorgen wil delen en wil meehelpen om de kinderen van Gahate en omstreken een menswaardige toekomst en een eerlijk perspectief te bieden nodigen we dan ook heel hartelijk uit om meer informatie op de doen via volgende kanalen:


Facebook: Gahate Nepal

Maar ook onze jaarlijkse Ontmoetingsdag op de eerste zondag van juni biedt U een unieke kans om ons en onze werking beter te leren kennen.

 
Indien U ons wil steunen,

 hetzij via een vaste maandelijkse storting, hetzij via een éénmalige of periodieke storting, kan U dit doen:

 

Mét attest voor belanstingsvermindering: via

SOL vzw

BE11 7350 1646 6948

BIC:  KREDBEBB

Met vermelding:  ‘PROJECT GAHATE´

 
Ofwel, zonder attest voor belastingsvermindering: via

PROJECT GAHATE

BE89 7350 2985 6685

BIC: KREDBEBB

 

Contact: Werner Vanhie, Weg naar As 113 bus, 3600 Genk.               GSM:  0473 190 460


donderdag 28 juli 2016

Een nieuwe opdracht!

Op 25 april en 12 mei 2015 doet een zware aardbeving de Nepalese gemeenschap op zijn grondvesten daveren, honderden naschokken maken het allemaal nog dreigender. Meer dan 8.000 doden, ruim 22.000 gewonden en duizenden gezinnen die have en goed verloren. Meer dan 4.000 scholen zijn verwoest of zwaar beschadigd. Een jaar later wachten nog honderdduizenden gezinnen op steun om hun vernielde huizen terug op te bouwen.
Vooral het feit van de vernielde schooltjes heeft vérstrekkende gevolgen voor de Nepalese samenleving. Ook in Gahate zelf is het schooltje zwaar beschadigd.
 
We slaagden er op korte tijd in om het schooltje hier opnieuw veilig en bruikbaar te maken en de kinderen kunnen er opnieuw les volgen op het ogenblik dat het schooljaar 2016 opnieuw begint.
In heel wat andere dorpen, ook in Bojhpur, de streek van Gahate echter, moeten kinderen noodgedwongen les volgen onder een tentzeil of een platen afdak, ook al komt het regenseizoen eraan - voor de tweede keer sedert de ramp -!
Het ontbreken van de meest elementaire infrastructuur legt een zware hypotheek op de ontwikkelingskansen van duizenden Nepalese kinderen en dus op de uitbouw van een echte menswaardige toekomst.
De leden van Comité Gahate maken zich ook ernstige zorgen over het feit dat heel wat jongeren wegtrekken uit de dorpen, waar ze geen toekomst meer zien. Enkel de kans op een degelijke schoolopleiding kan hier op termijn een perspectief bieden.
Project Gahate kan er dan ook niet naast kijken: hier ligt op dit ogenblik de belangrijkste opdracht.
 
Een middelbare school van 502 leerlingen in Dhovane wordt het eerste objectief. Manoj zal een eerste planning en kostenraming maken, zodra het regenseizoen het toelaat om het afgelegen dorp te bereiken, waar de school grotendeels in een ruïne herschapen is.

Afwerking van het Gezondheidscentrum - voorjaar 2016

Nadat van bij het begin van het project was gebleken, dat de hut - vroeger bewoond door de grootvader van Dr Lamsal - in alle opzichten ongeschikt was om te dienen als gezondheidscentrum, werd beslist om een nieuw en meteen degelijk (lees aardbeving-vast) gezondheidscentrum te bouwen op het terrein dat ter beschikking werd gesteld door de familie Lamsal. De oorspronkelijke plannen, getekend door Manoj, werden gaandeweg bijgesteld en uiteindelijk kwam het eerste stenen gebouw van het dorp tot stand. De bedoeling was dat het zou voldoen aan alle vereisten van een medisch centrum en voldoende mogelijkheden zou bieden om als zelfstadige medische post te worden gerund.
Zoals gebleken is uit vorige korte verslagen, werd niet gewacht tot het gebouw definitief werd voltooid, maar werd zelfs de ruwbouw al in gebruik genomen, terwijl de verdere afwerking gebeurde. Tot twee keer toe ging ook het jaarlijkse 'gezondheidskamp' (enkele dagen waarop zowel Nepalese als Belgische dokters consultaties hielden) op die manier daar door.
 
 
Toen we merkten dat de cementen vloeren en ruwe muren een hygiënische werking quasi onmogelijk maakten, werd besloten om alles te betegelen, te pleisteren en te verven. Het sanitair werd afgewerkt en er werd gezorgd voor een degelijke toegang en beveiliging door een afsluiting. Daar gans Nepal wordt geteisterd door herhaalde en langdurige stroomonderbrekingen werd de toevoer van elektriciteit verzekerd door het installeren van zonnepanelen. Van december 2015 tot mei 2016 werd alles daartoe voorbereid en onder impuls van Manoj, ook effectief uitgevoerd. Het resultaat mag ongetwijfeld worden gezien en vooral... het spoort aan tot onderhoud van het geheel en tot een hygiënische werking.



vrijdag 29 januari 2016

Situatieschet: Nepal mei - december 2015

Wie dacht of hoopte dat - na de aardbevingen van april-mei - Nepal nu wel het ergste achter de rug had, komt werkelijk bedrogen uit. De naweeën van de natuurramp sleepten  maandenlang aan en slepen nog altijd aan en  de hulpverlening komt uiterst traag of, in een heel aantal afgelegen dorpen, helemaal niet op gang. Dit heeft tot gevolg dat honderden mensen nog altijd dakloos zijn. Ze leven in uitgestrekte en vaak heel primitieve tentenkampen, meestal ergens aan de rand van de steden. Zo hebben ze het regenseizoen overleefd en  proberen terug een leven op te bouwen. De winters zijn in de vallei van Kathmandu weliswaar niet zo heel streng, maar het weer wordt wel soms guur en kouder. Hoe het in de dorpen hoger in de heuvels gesteld is, weten we maar heel gedeeltelijk. Manoj, die nog altijd probeert om zoveel mogelijk hulpgoederen te verzamelen en uit te delen aan de meest getroffen gezinnen, vertelt dat er nog altijd hele dorpen zijn, waar geen enkele hulp geboden is. En daar neemt de winter wél serieuze vormen aan!
 
Dat is één element dat nog altijd een erg belangrijke impact heeft. Een tweede is minstens even in grijpend. Volgens de Nepalezen zelf nog veel ingrijpender dan de aardbevingen: de politieke situatie zet het land in zijn geheel tientallen jaren achteruit.