Nadat van bij het begin van het project was gebleken, dat de hut - vroeger bewoond door de grootvader van Dr Lamsal - in alle opzichten ongeschikt was om te dienen als gezondheidscentrum, werd beslist om een nieuw en meteen degelijk (lees aardbeving-vast) gezondheidscentrum te bouwen op het terrein dat ter beschikking werd gesteld door de familie Lamsal. De oorspronkelijke plannen, getekend door Manoj, werden gaandeweg bijgesteld en uiteindelijk kwam het eerste stenen gebouw van het dorp tot stand. De bedoeling was dat het zou voldoen aan alle vereisten van een medisch centrum en voldoende mogelijkheden zou bieden om als zelfstadige medische post te worden gerund.
Zoals gebleken is uit vorige korte verslagen, werd niet gewacht tot het gebouw definitief werd voltooid, maar werd zelfs de ruwbouw al in gebruik genomen, terwijl de verdere afwerking gebeurde. Tot twee keer toe ging ook het jaarlijkse 'gezondheidskamp' (enkele dagen waarop zowel Nepalese als Belgische dokters consultaties hielden) op die manier daar door.
Toen we merkten dat de cementen vloeren en ruwe muren een hygiënische werking quasi onmogelijk maakten, werd besloten om alles te betegelen, te pleisteren en te verven. Het sanitair werd afgewerkt en er werd gezorgd voor een degelijke toegang en beveiliging door een afsluiting. Daar gans Nepal wordt geteisterd door herhaalde en langdurige stroomonderbrekingen werd de toevoer van elektriciteit verzekerd door het installeren van zonnepanelen. Van december 2015 tot mei 2016 werd alles daartoe voorbereid en onder impuls van Manoj, ook effectief uitgevoerd. Het resultaat mag ongetwijfeld worden gezien en vooral... het spoort aan tot onderhoud van het geheel en tot een hygiënische werking.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten