We (Hilde, Lou, Michel en Werner) waren in december 2013 reeds een maand terug in België, na onze trip naar en in Nepal. De reis was uitstekend verlopen en de inwoners van Gahate verwelkomden ons - zoals gewoonlijk - met open armen in het altijd betoverende decor van de Arunvallei.
Voor Lou en Michel, die toen al langer geïnteresseerd waren in het project, was het de eerste kennismaking met het land. Ze vonden de onderdompeling in de wereld van Nepal-zonder-franjes misschien soms wel wat zwaar maar ronduit fascinerend.
In Gahate zelf hebben we toen oprecht verbaasd kunnen vaststellen dat de aannemer en de Nepalese bouwvakkers reeds een heel eind waren opgeschoten met de nieuwbouw van het kleine gezondheidscentrum.
Gedurende ons verblijf hebben we met het dorpscomité overlegd om voldoende hulp te krijgen van de dorpelingen op de cruciale momenten dat er behoefte was aan veel handen en effectieve samenwerking. Er hebben daadwerkelijk heel wat mensen de handen uit de mouwen gestoken, zoals we een tiental dagen na onze thuiskomst te zien kregen met de ontvangen beelden.
Mensen die tevoren erg afwachtend waren en niet meer in een toekomst geloofden, zijn nu rechtop gaan staan en werken - via dit nieuwe gezondheidscentrum - mee aan een nieuw perspectief voor hun dorp.
Ook het schooltje deelde rond deze tijd mee in de positieve evolutie die in Gahate was begonnen: in twee van de zes klasjes was er voor het eerst een soort vloerbekleding aangebracht en er was iets meer (maar nog heel miniem) didactisch materiaal voorhanden. Er was zelfs een volleybalterrein aangelegd, waar jongeren gretig gebruik van maakten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten