Eventjes terugblikken.

Project Gahate is nu acht maanden oud en - dank zij de inzet van de coördinatoren in Kathmandu en vooral dank zij de gedrevenheid van onze drie personeelsleden in het kleine gezondheidscentrum, maar evenzeer dank zij de aanmoedigingen en de financiële steun van zoveel mensen hier - is er al heel wat gebeurd voor de bevolking van Gahate.
Uiteraard blijft er nog heel veel te doen.
Toevoer van water en electriciteit zijn nog altijd dramatisch slecht. De bevolking die in erg armoedige omstandigheden probeert te overleven, blijft nog altijd verstoken van een groot aantal voorzieningen, die voor ons vanzelfsprekend zijn.

Om maar één situatie te noemen: Toen we in mei in Gahate waren, nam de hoofdonderwijzer ons mee een eindje het dorp in (er is geen centrum en de huizen liggen her en der verspreid over een grote oppervlakte). We maakten kennis met een 13-jarige jongen die op een rustbed lag met boven zijn benen een soort primitieve overkoepeling, zodat niets op zijn benen kon drukken. Toen de onderwijzer het doek wegtrok kwamen een been en bovenbeen tevoorschijn met afschuwelijke brandwonden. De jongen had, bij het werk (kinderarbeid) een kan zuur over zijn been gekregen. Hij was weggebracht naar het dichtstbije stadje en van daar naar Kathmandu. De dorpelingen hadden vanuit het weinige dat ze zelf bezaten, wat geld bijeengebracht voor zijn behandeling, maar toen dat weinige geld op was werd hij teruggestuurd naar het dorp en bleven de verwondingen onbehandeld... .

Dit en zoveel andere schrijnende verhalen dwingen ons om verder te gaan en beroep te blijven doen op zoveel sociaal bewogen mensen!