Onverwacht slecht nieuws.

De vader van Manoj, onze jongen die regelmatig in onze nieuwsbrieven werd vermeld omdat hij al zoveel heeft bijgedragen aan de realisatie van Project Gahate-Nepal tot nu toe, is begin januari verongelukt! Zijn vader was 53 jaar, een minzaam man, ex-onderwijzer en  heel geëngageerd bezig in de gemeenschap. Vanuit die overtuiging was hij sedert kort in de politiek gestapt. Bij de recente regionale verkiezingen in Nepal was hij eind vorig jaar districtsverantwoordelijke geworden in de regio Sankuwasava. Begin dit jaar, bij een bezoek aan één van de plaatselijke gemeenschappen, is het voertuig waarin hij zat, van de primitieve weg af geraakt en zo’n 300 m naar beneden gestort. Niemand van de zes inzittenden heeft in het verhakkelde voertuig de val overleefd… !

Voor ons is hij één van de honderden mensen in Nepal die jaarlijks slachtoffer worden van de erbarmelijke toestand van de wegen en de gebrekkige en slecht onderhouden voertuigen. Voor Manoj is het zijn vader, met wie hij een heel fijne band had ontwikkeld en – zoals cultureel bepaald – is hij als enige zoon meteen gezinshoofd en verantwoordelijk voor zijn familie, voor zijn moeder en zijn drie zussen!

Ook in het gezondheidscentrum in Gahate is dat negatieve nieuws hard aangekomen: Manoj is er immers een vrolijke en graag geziene gast en als tussenpersoon van het project betaalde hij het salaris van de personeelsleden uit en stond hij altijd klaar om hen uit de moeilijkheden te helpen. Daar het Hindoeïsme een heel aantal regels voorschrijft in verband met de verplichte rouwperiode, is Manoj momenteel een hele tijd op non-actief gezet en dus moeten we andere wegen zoeken om de dienst te garanderen. Dat vraagt wat tijd en overleg en is uiteraard vervelend voor hen, maar ze tonen alle begrip.

Er is daarbij nog het besef dat Vader Katuwal, vanuit zijn bezorgdheid voor de plaatselijke gemeenschappen, reeds twee jaar geleden de vraag had gesteld aan Project Gahate om ook voor de mensen in de arme regio van Num iets te doen...! Het feit dat we ondertussen druk doende waren in Gahate en een dringende vraag van Dhobane wilden beantwoorden, liet ons niet toe om op dat moment ook op die vraag in te gaan. Uiteraard vinden we dat nu heel erg. Misschien moeten we ter nagedachtenis toch proberen aan zijn wens tegemoet te komen.