De leraar Engels, een parcours met hindernissen.

Toen we er voor de eerste keer aankwamen was er in het hele dorp niemand die de Engelse taal sprak of verstond. Verder dan enkele eenvoudige woorden zeggen, kwam men niet. Communicatie met die mensen gebeurt dan ook altijd via een tolk. Hierdoor raakt het dorp steeds verder geïsoleerd. Naar de toekomst toe zal dit alleen maar erger worden.
Toen we er in februari van dit jaar aankwamen was er een kandidaat leraar Engels. Hij had alle maanden van het jaar in het Engels op het bord geschreven en liet de leerlingen dit opdreunen. Toen we echter een gesprek in het Engels met hem wilden aangaan, bleek hij ons niet te verstaan en kon hij zelf ook geen gesprek voeren... . Voor alle zekerheid hebben we dan maar gewacht op een meer valabele kandidaat!

Gahate geraakt nu langzamerhand uit zijn isolement. Enkele jaren geleden is een voorlopige weg aangelegd, waardoor de streek per jeep bereikbaar is geworden en ook via tractoren met aanhangwagens materiaal en goederen kunnen worden aangevoerd. Alleen kan dit nu nog slechts via een lange omweg of via een roeiboot om de rivier over te steken. Nu is men echter bezig een brug te bouwen over de rivier en als die klaar is over enkele jaren, zal Gahate goed bereikbaar zijn. Dit zal de contacten met de buitenwereld sterk doen toenemen. Engelse taalvaardigheid voor een gedeelte van de bevolking is dan noodzakelijk wil men niet verder achterop geraken. Momenteel komt men niet verder dan het leren van een paar Engelse woorden door een leraar die zelf geen Engels spreekt.

Het comité heeft op deze problematiek ingepikt door voor een periode van 1 – 2 jaar de financiële middelen te voorzien voor een leraar Engels. De leraar was inmiddels geselecteerd en was in mei begonnen met lesgeven. Na een maand zag hij het echter niet meer zitten en vertrok terug. Nu is er opnieuw een volwaardige kandidaat die in juni van start is gegaan. In aanvang bedoeld voor de lagere school, is het ook de bedoeling om aan volwassenen les te geven. Na de periode van twee jaar zullen de resultaten worden geëvalueerd en zal worden besloten hiermee verder te gaan of niet. De kosten voor de leraar Engels bedragen ongeveer 120 € per maand.

Er zit beweging in

Er zit inderdaad beweging in het project. Want gedurende ons verblijf in Nepal in februari - maart, hadden we met de verschillende comités in Nepal zelf druk overlegd.
Zowel het inrichtend Comité in Kathmandu (Maya Ghar) als het plaatselijk Comité in het dorp Gahate zelf, hadden er de nadruk op gelegd dat een nieuw gebouwtje voor het gezondheidscentrum meer dan noodzakelijk was.
In feite was er weinig overredingskracht nodig om ons van die noodzaak te overtuigen: het huidige gezondheidscentrum bestaat immers uit een lemen gebouwtje met rijststrooien dak. Het is verdeeld in drie plaatsjes van 3,4 x 3,0 m (apotheek en labo), 3,4 x 2,4 m (behandelkamer) en 3,4 x 2,3 m (wachtruimte). De totale oppervlakte beslaat zo'n 26 m2. Dit is nu al te klein en dan bedenken dat er nog allerlei hulpapparatuur is gepland, zowel voor het labo (met o.a koelkast voor de monsters en sterilisatieapparatuur) als een röntgenapparaat (wat ook al een eigen aangepaste ruimte vereist).
Dus werden concrete plannen gemaakt voor een nieuw te bouwen gezondheidscentrum.
De dorpelingen, die financieel geen bijdrage kunnen leveren, beloofden om mee te werken waar ze konden: graven van fundamenten, het zoeken en op maat kappen van de stenen voor de muren en de vloer enz. Bovendien zou het nieuwe centrum naast het huidige komen, op grond die door dr. Lamsal ter beschikking wordt gesteld.
Het ontwerp en de plannen zijn klaar. Het wordt een stenen gebouw van, 9,75 x 13,3 m. Dus ongeveer drie keer zo groot als het huidige gebouw. De mogelijkheid om er later nog een verdieping bovenop te zetten blijft open.
Alhoewel het nog volop regenseizoen is in Nepal, worden rond deze tijd de werken gestart. Dit brengt zijn problemen met zich mee, want sommige materialen, zoals cement en betonijzer, moeten uit Kathmandu komen en daar door de regen heel wat wegen moeilijk berijdbaar zijn, belooft dit extra moeilijkheden.
We hebben aan de coördinatoren in Kathmandu een aanvangskapitaal van 800.000 Nepalese Rupees bezorgd. Daar de kosten van het geheel worden geraamd op 2.500.000 Nepalese Rupees, beschikken we nog lang niet over voldoende financies om het geheel te realiseren, maar tijd en geëngageerde mensen brengen raad!
We hopen om jullie binnenkort de eerste foto's van de werken te laten zien. Voorlopig is er enkel een plan!
Met dit bootje moet alles naar de overkant